Кунлардан бирида донологи билан донг таратган шоҳ ҳузурига бир йигит келиб, ундан сўради:
-Одил ҳукмдор, менга айтингчи, дунёда ўзи озодлик борми?
-Озодлик дейсанми?-унга сўз қотибди шоҳ.-Аввал айтчи, оёғинг нечта?

СИЗ БУ ВОҚЕАНИ ЭШИТ(ЎҚИ)ГАНСИЗ.

- Болам , чида ҳомиладорлик дард эмас ,-  Она гўшакга гапирар экан , чуқур уф тортди .

- Нима қилай , ойижон . Турсам ҳам , юрсам ҳам кўз ўнгимдан кетмаяпти . Бутун хаёлим фақат шунда бўлиб қолди.

     Саришта хона. Ота ва ўғил чиройли қилиб ясатилган дастурхон атрофида чой ичиб ўтиришибди. Хонага аста йўталиб келин кириб келди. Сал аввал дамлаб келган чойни совиб қолмаганлигини текшириш учун кафти билан чойнакни ушлаб кўра бошлади .

Бир авлиё зот кўчада кетаётсалар, болалар тўп ўйнашаётган экан. Шунда у зот сўрабдилар:

— Болаларим, бу тўп сизларга нима гуноҳ қилди? Нега уни ҳадеб тепасизлар?

Болалар ичидан бир шўхроғи девонасифат авлиёни масхаралаганнамо дебди: